ابوالقاسم رحمانی خلیلی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

عالم. تولد: 1302 خلیل محله‏ى بهشهر. درگذشت: 27 اسفند 1374. آیت‏الله ابوالقاسم رحمانى خلیلى مازندرانى در حدود هشت یا نه سالگى كسب علم و دانش را آغاز نمود و آموزش را از مكتبخانه‏هاى قدیمى آن روزگاران آغاز كرد و سپس به تحصیل علوم الهى و حوزوى حوزه‏ى علمیه‏ى كوهستان تحت نظر و آموزش آیت‏الله شیخ محمد كوهستانى پرداخت. ایشان دوره مقدمات و دوره سطوح را در حوزه‏ى علمیه‏ى كوهستان فراگرفت و سپس براى تكمیل مدارج علمى در سال 1325 در بیست و سه سالگى به حورزه علمیه نجف اشرف رفت و از محضر عالمانى همچون حضرات آیات عظام حاج سید محمود شاهرودى، حاج سید محسن كریم، سید ابوالقاسم خویى، حاج میرزا هاشم آملى، میرزا حسن یزدى و شیخ صدر بهره‏هاى فراوان برد. در همان حوزه‏ى علمیه‏ى نجف به تدریس نیز اشتغال ورزید. آیت‏الله رحمانى خلیلى مازندرانى بعد از چهارده سال اقامت در حوزه‏ى نجف اشرف به زادگاه خود مراجعت نمود. بعد از مراجعت وى، و پس از یك هفته اقامت نزد آیت‏الله كوهستانى، ایشان اعلام فرمودند كه «شیخ ابوالقاسم فقیه است، ملاست، عالم است، باید از ایشان استفاده بشود ». پس از مدتى در سال 1339 حوزه‏ى علمیه‏ى «خلیل محله» را تأسیس نمود و به این ترتیب به آموزش طلاب منطقه پرداخت. از جمله فعالیت‏هاى دیگر ایشان تأسیس مسجد و حسینیه‏اى با كمك مردم محله بود. مدتى بعد به تهران رفت و حدود چهارده سال در آن شهر اقامت گزید، در سال 1364 به قم مهاجرت نمود. از جمله فعالیت‏هاى سیاسى و اجتماعى ایشان باید به درستى كمیته‏ى انقلاب اسلامى مسجد شفا اشاره نمود. تألیفات و آثار قلمى آیت‏الله رحمانى به این شرح است: شرحى بر تبصره علامه حلى (ره)؛ شرحى بر عروة الوثقى (رساله فى الاجتهاد والتقلید)؛ تفسیرى بر سوره شریفه حمد؛ رساله در مشتق؛ رساله در طلب و اراده؛ نامه‏ها و مكتوبات عرفانى و اسرار و اذكار؛ كتابى در نحو.